«از رسوايي هاي زندگي شخصي در عرصه مجازي، اتهام سرقت ترجمه هاي ديگران، ترانه سرايي براي مطرب هاي مرتد آن سوي آب و خواننده گان لوس آنجلسي، تا كل كل با روزنامه كيهان و همزمان حقوق گرفتن از سازمان اوج (وابسته به سپاه پاسداران) و ترانه ارزشي گفتن، مظهر شو آف و خودنمايي ايران ملغمه اي است غريب از تناقض هايي كه او را مضحكه خاص و عام كرده، اما دست بردار نيست، در جستجوي هويت از دست رفته و آبرو و اعتبار هرگز نداشته آتش بيار معركه هايي مي شود كه نه دخلي به او دارد و نه فهمش را دارد.

در عرصه بزرگ ترها بال بال مي زند به اميد جلب توجهي، غافل از اينكه تنها عِرض خود مي برد و زحمت ما مي دارد.

خدا به داد ما برسد در اين بلا روزگاري كه نام شاعر را كساني مصادره كرده اند كه به جاي تكيه بر هنر و شعور، براي ديده شدن تن به هر ابتذالي مي دهند.

خلاصه كنم و تمام. به قول ابراهيم گلستان براي شاعري دانستن عروض كافي نيست، شرف بايد داشت...

پ.ن : در ضمن من امروز فهميدم چون اصلا نميشناختم ولي تا متوجه شدم گفتم پاسخي داده باشم اينم پاسخ از تمام طرفدارام بابت دير عكس العمل نشون دادن عذر خواهي ميكنم»